Women empowerment, tevens genaamd leren afwassen

Zo vorige keer in mijn enthousiasme een heeel lang stuk geschreven zal t deze keer wat korter proberen te houden.
Afgelopen dagen in Iten en Kimwarar geweest, waar Dr.Susan Chebet haar project doet ter preventie van vrouwenbesnijdenissen.
Wij hadden allemaal wel vrij hoge verwachtingen van een vrouw die 2 masters heeft gedaan en gepromoveerd is in Amsterdam. Echter bleek Ms Chebet helemaal niet zo integer als dat wij vantevoren hadden gedacht.
Bij de eerste toespraak was het nog wel grappig dat ze over ons zei: ze hebben misschien gekke kleding aan maar ze kunnen je een hoop leren. En dat wij ons erg goed over onszelf voelden.
De dag erna kwamen we te laten omdat we op haar filmploeg, ja filmploeg moesten wachten en vervolgens door een man daar helemaal uitgefoeterd warden en zei met geen enkel woord erover repte dat dat door haar filmploeg kwam.
Wij dachten dat ze ons ging laten zien hoe ze vrouwenbesnijdenis voorkwam, hoe ze met die vrouwen sprak etc. Echter had ik de tweede dag het idee dat we in haar verkiezingsprogramma terecht waren gekomen (ja ze wil de politiek in), vooral toen ik achteraf hoorde dat studenten van onze groep waren gevraagd te lachen voor de camera en te klappen als ze iets zei!!
Dit hebben we bij haar aangekaart dat we ons als een soort lok-mzungu’s gebruikt werden en ze beloofde beterschap, waardoor we wel nog met lokale vrouwen in gesprek hebben kunnen gaan.

Bijzondere gebeurtenissen die ik deze dagen heb meegemaakt:
1. Met 13 meiden op 16m2 geslapen in stapelbedjes
2. Me gewassen met 2 flessen water per persoon, ivm waterschaarste
3. De Keniaanse televisie gehaald(in het kader van een interview van dr Mertens over mannen- en vrouwenbesnijdenis), zelf nog niet kunnen kijken. En wie weet ook in de campagne van Susan Chebet.
4. Wakker geworden met de nachtmerrie dat er drie enorme spinnen in mn klamboe zaten
5. Ziekenhuis in Iten bezocht, erg goede sfeer, er wordt zelfs bijgehouden hoeveel patienten elke arts per maand heeft gezien, dat verschilde van 1!! tot 680. Dit wordt het ziekenhuis waar Judith en ik de komende tijd zullen zitten.
6. Susan Chebet die zei dat vrouwen ‘empowerment’ werd aangeleerd, wat voor haar betekende dat ze moeten leren ‘to behave’ and ‘ take good care of their husband and children’, tja viel niet helemaal in goede aarde bij al die vrije Hollanders
7. Hoofd-schouders-knie-en-teen gezongen voor n peuterschool
8. Erg realistisch toneelstuk werd gespeeld over het krijgen van kinderen op de juiste tijd
9. De slechtste grappen aanhoren van de geweldige Mr John, die met ons meereisde, hij is o.a. wiskundige en ook secretaris van de Nederlandse stichting die via Dr Mertens loopt. De grap was als volgt: There was a man, his name was: Amos Quito, then he knocked on a door and someone was asking: ‘Who’s there?’, he answered A-mosQuito.
Ook hij schroomde niet om Ms Chebet kritische vragen te stellen, bv of ze die vrouwen in haar programma nu niet traint om de vrouw te worden van zeer ouderwetse traditionele mannen. Daar had ze natuurlijk geen goed antwoord op.
10. Het Indiase restaurant waar ik heerlijk heb gegeten. Waar iemand nog de memorabele opmerking maakte: ‘ Susan Chebet was sitting on a pikipiki, but she was not even coming’. Waarmee deze natuurlijk bedoelde dat ze onze bus probeerde in te halen op een pikipiki(motor) maar niet op tijd kwam.
11. De Sambabar, waar vrouwen met billen als tafeltjes dansen en mannen mooie paringsrituelen uitvoeren. Dr Mertens die ook een dansje waagde met n Afrikaan.
Helaas ook n tent waar je niet langer dan 15sec stil kan staan voordat er weer n Keniaan in je nek staat te hijgen.

Nu nog even genieten van het ‘luxe’ leven in Eldoret. Vanaf morgen zal ik naar Iten gaan om daar 4 weken een co-schap te doen, we verblijven waarschijnlijk in een centrum waar ook lange afstand hardlopers verblijven om te trainen in Iten.
Begrijp dat het in NL flink fris is, dus ik geniet nog maar even van de zon :)
Liefs!